garlic.
σκόροδον allium. գրի եւ որպէս ռմկ. ՍԽՏՈՐ ( առ Գաղիանոսի . որպէս եւ ի յն. ասի սքօ՛րօտօն). Արմատ բուսոյ բեժանեալ ի պճեղս կամ ի պտղունս հանգոյն ծայրից մատանց՝ կծու ամենայնիւ, համեմիչ կերակրոց.
Յիշեցաք զսոխ եւ զսխտոր. (Թուոց. ՟Ժ՟Ա. 5։)
Որպէս խստորով ցանկան զիմանալին իւրեանց մարդ սնուցանել. (Լմբ. ատ.։)
Շարաւահոտ սոխովն եւ սխտորիւ. (Մծբ. ՟Ժ՟Գ։)
Զխստոր գալիանոս թիւրակէ կոչէր շինականաց. (Մխ. առակ.։)