Կարկաջուն

adj.

ԿԱՐԿԱՋՈՒՆ կամ ԿԱՐԿԱՉՈՒՆ. κωκύων, -οῦσα ejulans. Կարկաչօղ. ճչօղ. կականօղ.

Այրն զհերն փետիցէ, եւ կամ կինն կարկաչուն լինիցի. (Ոսկ. եբր. ՟Դ. (Գրեալ էր կարկաչուն։) (Իսկ, ըստ քերթողաց է անուն տարտարոսական գետոյ։))