s.

examination;
interrogation.

s.

ἑξέτασις inquisitio. Հարցմամբ քննութիւն. հարց եւ քնին. հարցափորձ յատենի, եւ հետազօտութիւն. խնդիր.

Բազում հարցաքննութեամբ խուզէին. (Ճ. ՟Ա.։)

Ի միմեանց հարցաքննութենէ՝ ծածկելոց իմաստիցն գիւտն յայտնի. (Վրք. ածաբ.։)

Բազում հարցաքննութիւնս արարեալ՝ ոչ կարաց խոտորեցուցանել ի քրիստոսի հաւատոցն. (Հ=Յ. օգոստ. ՟Ժ՟Դ.։)

Ընդ իմում նուաստութեանս միայնոս զհարցաքննութիւնդ առնել. (Աթ. արիան.։)

Հարցաքննութիւն առնելով ծառայից եւ ստեղծուածոց իւրոց. (Երզն. մտթ.։)

Ի հարցաքննութիւն ածել. (Ոսկ. յհ.։)

Հարցաքննութիւն՝ որ ըստ եսայեայ. (Իգն.։)

Հատոյց (այսնիքն եհատ) ի բերանոյ իւրմէ զամենայն ցանկութիւնս կերակրոց, եւ հարցաքննութիւնս խորտկաց. (Վրք. ոսկ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հարցաքննութիւն հարցաքննութիւնք
accusatif հարցաքննութիւն հարցաքննութիւնս
génitif հարցաքննութեան հարցաքննութեանց
locatif հարցաքննութեան հարցաքննութիւնս
datif հարցաքննութեան հարցաքննութեանց
ablatif հարցաքննութենէ հարցաքննութեանց
instrumental հարցաքննութեամբ հարցաքննութեամբք