cf. Հիմնադրութիւն.
θεμελίωσις fundatio. Հիմնարկելն, իլն. հիմնադրութիւն.
Ոչ առնէր յայտ հիմնարկութեան հետ. (Ագաթ.։)
Հիմնարկութիւն առնէին սրբոյ եկեղեցւոյ. (Ճ. ՟Ա.։)
Առաքելոց ձեռինն աջոյ բարեյարմար հիմնարկութիւն. (Նար. ՟Հ՟Ե։)
Հիմնարկութիւն աշխարհի, կամ տարրեղէն գոյացութեանց. (Վդն. ել։ Սկեւռ. ես.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հիմնարկութիւն | հիմնարկութիւնք |
| accusatif | հիմնարկութիւն | հիմնարկութիւնս |
| génitif | հիմնարկութեան | հիմնարկութեանց |
| locatif | հիմնարկութեան | հիմնարկութիւնս |
| datif | հիմնարկութեան | հիմնարկութեանց |
| ablatif | հիմնարկութենէ | հիմնարկութեանց |
| instrumental | հիմնարկութեամբ | հիմնարկութեամբք |