hy    |   fr

Մշտակաց

adj.

Որ կայ եւ կայցէ միշտ. մշտակայ. միշտ կեցօղ, կեցած.

Նստելոյն ընդ հօր արքային փառաց հուպ մայր մշտակաց, ի բարձունս առ նոյն լե՛ր մեզ բարեխօս սուրբ կոյս մարիամ. (Շ. տաղ.։)