cf. Սոփեստոս.
ՍՈՓԵՍՏ ՍՈՓԵՍՏԷՍ ՍՈՓԵՍՏՈՍ. Բառ յն. սօֆիսդի՛ս. σοφιστής , իգ. σοφίστρια sophista, -tria;
doctus, sapiens, orator եւ deceptor, impostor. Իմաստակ. ուսումնասէր. բանագէտ. հռետոր. գիտնաւոր՝ իրօք կամ կարծեօք. եւ Իմաստակական. ճարտար.
Խօսէաք ընդ սոփեստին փիլամոնի վասն օգտակար շնորհին. (այսպէս պատմեաց մեզ զայս սոփեստէսն. Վրք. հց. ՟Ժ՟Թ։)
Էր արուեստիւ սոփեստէս։ Էր այր մի սոփեստէս։ Անհնարին սոփեստէս էր։ Պրւվտագորաս սոփեստէս. (Ճ. ՟Ա.։ Բուզ. ՟Դ. 10։ Եւս. քր. ՟Բ։)
Ի գեղ պատկերի դիմաց սոփեստի (որ նոյնանայ եւ ընդ սոփեր). (Նար. յիշ. խչ.։)
Զի եթէ իմաստութիւն ինչ պիտոյ էր, զսոփեստոսս ընտրէր, եւ ոչ զորսորդս. (Եփր. ՟ա. կոր.։)