ձ.

Չարաչար գան ըմպել. հարուածիլ. վշտագնիլ.

Ցամաքեցան իբրեւ խաշինք, եւ չարագանեցան. զի ոչ գոյր բժշկութիւն. (ա՛յլ ձ. չարագնեցան. որպէս եւ յն. κακόομαι , է չարիս կրել) (Զաք. ՟Ժ. 2։)

Մեծն չարագանեալ ի մարմին իւր (յն. գանեալ). (Սիր. ՟Լ. 14։)

Ի բաց մերժէ ընկենու՝ չարագանեալ չարալլուկ տանջեալ. (Վեցօր. ՟Ը։)

Եւ մեք չարագանեալք եւ կործանեալ, եւ տեսարան աշխարհի եղեալ. (Լաստ. ՟Ժ՟Ա։)