Պնդացող, Ի, Աց

(ի բայէս Պնդանալ, որպէս խստանալ). Այն՝ որ պինդ ունի զձեռն կամ զինչս. կծծի. ճղճիմ.

Տուր տնանկին ... մի երեւեսցիս պնդացօղ եւ անխայօղ. (Եփր. պհ.։)