vn.

to grow better, to mend;
to receive a grant of nobility;
to be ennobled, to become noble.

չ.

Ազնիւ եւ յարգի լինել. լաւանալ. զգաստանալ. գըյմէթլի օլմագ.

Ոսկի ազնուանայ ի պահելն. (Երզն. մտթ.։)

Լսիցեն զսպառնալիսն, եւ ազնուանայցեն. (Ոսկ. ես. ՟Զ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—անամ, ացայ

Voix Médio-Passive

Indicatif
Présent
ես ազնուանամ
դու ազնուանաս
նա ազնուանայ
մեք ազնուանամք
դուք ազնուանայք
նոքա ազնուանան
Imparfait
ես ազնուանայի
դու ազնուանայիր
նա ազնուանայր
մեք ազնուանայաք
դուք ազնուանայիք
նոքա ազնուանային
Aoriste
ես ազնուացայ
դու ազնուացար
նա ազնուացաւ
մեք ազնուացաք
դուք ազնուացայք
նոքա ազնուացան
Subjonctif
Présent
ես ազնուանայցեմ
դու ազնուանայցես
նա ազնուանայցէ
մեք ազնուանայցեմք
դուք ազնուանայցէք
նոքա ազնուանայցեն
Aoriste
ես ազնուացայց
դու ազնուասցիս
նա ազնուասցի
մեք ազնուասցուք
դուք ազնուասջիք
նոքա ազնուասցին
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ ազնուանար
դուք մի՛ ազնուանայք
Impératif
դու ազնուացի՛ր
դուք ազնուացարո՛ւք
Exhortatif (thème du passé)
դու ազնուասջի՛ր
դուք ազնուասջի՛ք