va.

to improve, to civilize;
to refine;
to confer a title, to grant nobility, to ennoble.

ն.

ἁγαθύνω, bonum facio Տալ ազնուանալ. պատուական եւ արգոյ ընծայել. աղէցընել, ըռինտ ցցընել.

Ազնուացուցեր դու զգութ քո. (Հռութ. ՟Գ. 10։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—ուցանեմ

Voix Active

Indicatif
Présent
ես ազնուացուցանեմ
դու ազնուացուցանես
նա ազնուացուցանէ
մեք ազնուացուցանեմք
դուք ազնուացուցանէք
նոքա ազնուացուցանեն
Imparfait
ես ազնուացուցանեի
դու ազնուացուցանեիր
նա ազնուացուցանէր
մեք ազնուացուցանեաք
դուք ազնուացուցանեիք
նոքա ազնուացուցանեին
Aoriste
ես ազնուացուցի
դու ազնուացուցեր
նա ազնուացոյց
մեք ազնուացուցաք
դուք ազնուացուցէք
նոքա ազնուացուցին
Subjonctif
Présent
ես ազնուացուցանիցեմ
դու ազնուացուցանիցես
նա ազնուացուցանիցէ
մեք ազնուացուցանիցեմք
դուք ազնուացուցանիցէք
նոքա ազնուացուցանիցեն
Aoriste
ես ազնուացուցից
դու ազնուացուսցես
նա ազնուացուսցէ
մեք ազնուացուսցուք
դուք ազնուացուսցջիք
նոքա ազնուացուսցեն
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ ազնուացուցաներ
դուք մի՛ ազնուացուցանէք
Impératif
դու ազնուացո՛
դուք ազնուացուցէ՛ք
Exhortatif (thème du présent)
դու ազնուացուցանիջիր
դուք ազնուացուցանիջիք
Exhortatif (thème du passé)
դու ազնուացուսջի՛ր
դուք ազնուացուսջի՛ք