wave, billow, surge, swell of the sea;
gray hairs, old age;
ծաղկիլ ալեաց, խոնարհիլ յալիս, to grow gray-haired, to get old;
ալիս յարուցանել, to agitate the waves;
հերձանել՝ պատառել գալիս, to cleave the waves.
cf. Ալի.
Κύμα, ϰλύδων. Unda, fluctus. Կոհակք. մրրկեալ եւ փրփրեալ ջուր ծովու կամ գետոց. տալղա, գում, թալաս, մէվճ.
Որ խռովեմ զծով, եւ գոչեցուցանեմ զալիս նորա։ Ընդ ամեհի ալի կամիցի ճանապարհորդել։ Անսաստ ալիք ծովու։ Իբրեւ զծով ալեօք կուտակեալ։ Այդրէն ի քեզ խորտակեսցին ալիք քո։ Այն ինչ կամէր ի վերայ ալեաց ծովու սաստել. եւ այլն։
Ցնդմամբ ալեացն՝ ծովն զձուկն արտաքս ընկենլով։ Բարկացայտ ալիքն կուտակին։ Ոչ լուծական ալեօք կոծեցեալ։ Զալեաց ծովու բերէր զնմանութիւն։ (Յհ. կթ։ Ագաթ։ նար մծբ։ Լաստ. Ժ)
Նմանութեամբ՝ Յոյզք կրից. խռովութիւն. հարէքէթ, իզդիրապ.
Զաւելորդ ալիսն ցանկութեան կուտեալ ի բնուիս՝ արգելուլ. (Սրգ. Ա. պ. Է։)
Πολιἁ. Canities. Πολιαί, Cani capilli. Սպիտակացեալ հերք ծնօտի արանց. մօրուք փրփրացեալ իբրեւ զալիս ծովու. ճերմակ կամ ճերմկած մօրուք. աղարմըզ՝ ագ սագալ.
Փառք ծերոց ալիք։ Ալիք՝ իմաստութիւն մարդոյ են. (այս ինքն բուն ալիք մարդոյ՝ իմաստութիւն իւր է)։ Մի՛ խորշեսցուք ի բազմաժամանակեայ ալեաց ծերոյն։ Ծաղկեցին ալիք նորա, եւ նա ոչ զգաց։ Յառաջ քան զժամանակն ածեն ալիս հոգք։ (Առակ։ Իմ։ Ովս։ Սիր. լ. 26։)
Բան իմաստնոյն, որ ալիս զիմաստութիւնն կոչէ. (Յիզատ. ի շմբ։)
Անդէն իսկ ի հացին քարշեն զալիսն արգամայ։ Ծաղկեալ ալեօք մօրուսն։ Խայտայր ալեօքն ծերունին. (Խոր. Բ. 48։ Յհ. կթ։ Շար։)
Ոչ զուր տարապարտուց եկին ալիքս իմ. (Եւս. պ. Բ. 24։)
Եւ Սպիտակ հերք զլխոյ կանանց. ճերմկած մազեր. ազարմըշ սաշ.
Դուսար քաղգէացւոց՝ ընկեա՛ զքօղ քո, քարշեա՛ զալիս քո. (Ես. Խե. 2։)
Զստինսն ցուցանէր, եւ առաջի կարկառէր զալիսն։ Եբաց զգլուխ իւր տեկուսա, եցոյց զալիսն։ Առեալ ի պարկեշտ պառաւուն ալեացն մասն ինչ. (Ածաբ. մակաբ. Հ = Յ։ ՃՃ։)
Նմանութեամբ՝ ծերութիւն. ալեւորութիւն. իխթիյարշըգ. եւ որպէս թանձրացեալ՝ Ծերք. ալեւորք.
Ոչ իջուսցես զալիս նորա խաղաղութեամբ ի դժոխս։ Իբրեւ զի գեղեցիկ է ալեաց՝ առնել դատ. (Գ. թգ. Բ. 6։ Սիր. ԻԵ. 6։)
Այր հասակաւ խոնարհեալ յալիս։ Եթէ իցես ծեր եւ ծոյլ, ալիքն զքեզ ոչ շահեցուցանեն. (Լաստ. ԺԸ։ Սրգ. Բ. պ. Գ։)
Ուսումն՝ ալեաց արժանի. (Փիլ. իմաստն։)
Բարեկեցութիւն... տարաժամ ալիս ածէ. (Ոսկ. Մ. Բ. 19։)
Առաջի ալեաց յարիցես։ Տանէին զբազմութիւն ծերակոյտ ալեացն հնացելոց. (Ղեւտ. ԺԹ. 37. Գ. մկ. Դ. 5։)
cf. Ալի.