չ.

ԱԿԱՆՋԵԼ կամ ԱԿԱՆՋՆԵԼ. Ունկն դնել. անկաճ դնել, մտիկ ընել. գուլագ ասմագ.;
cf. ՇԱԿԱՆՋԱՆԵԼ, cf. ՍԿԱՆՋՆԵԼ.

Անձնագեղացն պարսից յակճիռս կալով ականջել (կամ ականջնել). (Խոր. Գ. 65։)

Ականջնես հնչման սուրբ հոգւոյն. (Լծ. կոչ։)