cf. ԱՃԱԿԱՆ. Որ կարէ աճել կամ աճեցուցանել. αὑξητικός
Ամենայն ինչ՝ որ աճեցական է, չէ կատարեալ. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Դ։)
Աճեցական, եւ կերակրական։ Աճեցական զօրութեամբն զգայականն առ նմա բուսաւ. (Նիւս. կազմ. ՟Թ։)
Հասարակ տեղի՝ է բան աճեցական էից բարեաց կամ չարեաց. (Պիտ.։)