growth;
cf. Աճումն.
արմատ աճելոյ, որպէս աճումն. (որպէս եւ ի յն. լտ. աւգս. աւկ. կամ աւճ. վէճ)
Վարս անախտական, աճ հրեշտակական, ոչ ցաւ ախտական. (Գանձրն.։)
Առաւել որպէս աճեցեալ մասն, կամ աչք բուսոց եւ տնկոց, եւ յաւելուած իրաց. բերք. ծնունդք. աճածը, աչքը. ֆիլիզ. պիթիմ. թարագգա.
Թէ ակներն արձակ լինի որթոյն, տե՛ս զբնաորթն եւ զուժովն, եւ անտի թող զաճն, մի աճ, եւ երկու։ Մի՛ թողուր՝ որ ծառն շատ բարձրանայ. զայլ աճն ի լայնքն տո՛ւր. (Վստկ. ՟Կ՟Զ. ՟Մ՟Ղ՟Բ։)
Եթէ անասուն բերեալ իցէ, զգլուխն տացէ. եւ զաճն յերկուս բաժանեսցեն՝ յաղագս աշխատելոյ ի պահելն. (Մխ. դտ.։)
Տունկք ընդ աչս. զգործնականն ընդ տեսականին. կամ ընդ աճս՝ յոքնաբեղունք լինել. (Ոսկիփոր.։)