adj.

ԱՆԽԱՄՐ ԱՆԽԱՄՐԵԼԻ. Ոչ խամրեալ. ոչ խամրելի. անթառամ. (ունէր լինել եւ ԱՆԽԱՄՈՒՐ)։

Ծաղիկ հրաշափառագոյն ալեացն զանթառամն եւ զանխամրն փայլեցեալ. (Մագ. կ։)

Ծառք անխամրելի. (Գանձ.։)