adj.

incessant, unintermitted, unceasing, continual;
unobstructed;

adv.

without opposition or intermission, constantly, incessantly, continually.

adj.

ἁνεμπόδιστως, ἁκώλυτος. non impeditus. Ուր չկայցէ խափան ինչ կամ արգելք. անարգել. աջողակ. ենկելսիզ.

Անխափան գործովք կայր պնդակազմ։ Ճանապարհ անխափան։ Ուսուցանէր վասն Տեառն Յիսուսի Քրիստոսի անխափան ամենայն համարձակութեամբ. (Իմ. ՟Ժ՟Է. 29։ ՟Ժ՟Թ. 7։ Գծ. ՟Ի՟Ը. 31։)

Երջանկութիւն՝ ներգործութիւն է անխափան ըստ բնութեանն ունակութեան. (Նիւս. բն.։)

Անխափան դիմեցումն. (Նար. ՟Գ։)

Անխափան լոյս. (Ագաթ.։)

Անխափան յապահովութիւն, կամ պարապումն, կամ կամակարութիւն. (Պիտ.։)

Պարզեն զկաւն, զի անխափան լիցի առ ամանոցն ստեղծանելոյ. (Կոչ. ՟Ժ՟Գ։)

adv.

Առանց իրիք խափանաց. անյապաղ. փութով. խնամով.

Անխափան մատուցանել։ Անխափան տացեն. կամ տաջիք նմա։ Անխափան ունել զպաշտօնն. (՟Ա. Եզր.։)

Անխափան պատրաստեալք։ Անխափան ամենեքեան խառնեսցին յայն գունդ. (Ագաթ.։)

Անխափան վաղվաղակի այրուձի գումարեցէ՛ք. (Եղիշ. ՟Ա։)

Անխափան ի դուռն եկեսցեն։ Անխափան առնել. (Փարպ.։)