hy    |   fr

Անհրաւէր

adj.

who invites nobody;
cf. Անկոչ.

adj.

Իբր այն՝ որ ոչ հրաւիրէ զայլս, կամ ի բարին ոչ հրաւիրի. աննուէր. անամոքելի ի լաւ անդր.

Ոչ ողորմածք, եւ քարոզիչք խաղաղութեան, այլ անգութք եւ անհրաւէրք. (Եփր. ՟բ. տիմ.։)