adj.

without permission or licence.

adj. adv.

ἁκέλευστος, ἁνεπικέλευστος. injussus. Ուր չիք հրաման. առանց հրամանի. ինքնակամ. ինքնին. իզինսիզ. քէնտի պաշընա.

Յանհրաման սեղանոյ անտի (կանգնելոյ). (Եղիշ. դտ.։)

Անհրաման բնութեամբ (վարեալ երկիր). (Փիլ.։)

Յարձակին յանհրամանն որպէս ի հրամայեալ, եւ ոչ հրաժարեցուցեալ. (Սարկ. հանգ.։)

Սովորութեանց՝ զոր ունին անօրէն եւ անհրաման, կանոնս եւ ապաշխարանս սահմանեմք. (Մխ. դտ.։)

Յանհրաման կարգել յեպիսկոպոսութիւն զմեծն Իսահակ. (Խոր. ՟Գ. 50։)