hy    |   fr

Անձնացուցանեմ, ուցի

va.

to be the vital or principal to an organized body, to animate;
to vivify, to personify, to personate.

ն.

Սեպհականել. իւրացուցանել, ենթակայացուցանել յինքեան. որպէս յն. ὐφίστημι, ὐπόστασας.

Էառ ի սրբուհւոյ Կուսէն մարմին անձնաւորական, ո՛չ անձն, այլ եւս առաւել յինքն անձնացոյց զսկզբունս բնութեան մերոյ։ Յանձն իւր անձնացոյց մարմին հոգեւոր, եւ հոգի բանաւոր եւ մտաւոր. (Դամասկ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—ուցանեմ

Voix Active

Indicatif
Présent
ես անձնացուցանեմ
դու անձնացուցանես
նա անձնացուցանէ
մեք անձնացուցանեմք
դուք անձնացուցանէք
նոքա անձնացուցանեն
Imparfait
ես անձնացուցանեի
դու անձնացուցանեիր
նա անձնացուցանէր
մեք անձնացուցանեաք
դուք անձնացուցանեիք
նոքա անձնացուցանեին
Aoriste
ես անձնացուցի
դու անձնացուցեր
նա անձնացոյց
մեք անձնացուցաք
դուք անձնացուցէք
նոքա անձնացուցին
Subjonctif
Présent
ես անձնացուցանիցեմ
դու անձնացուցանիցես
նա անձնացուցանիցէ
մեք անձնացուցանիցեմք
դուք անձնացուցանիցէք
նոքա անձնացուցանիցեն
Aoriste
ես անձնացուցից
դու անձնացուսցես
նա անձնացուսցէ
մեք անձնացուսցուք
դուք անձնացուսցջիք
նոքա անձնացուսցեն
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ անձնացուցաներ
դուք մի՛ անձնացուցանէք
Impératif
դու անձնացո՛
դուք անձնացուցէ՛ք
Exhortatif (thème du présent)
դու անձնացուցանիջիր
դուք անձնացուցանիջիք
Exhortatif (thème du passé)
դու անձնացուսջի՛ր
դուք անձնացուսջի՛ք