va.

to appropriate to himself;
to usurp.

ն.

οἱκειοῦμαι suum facere. ի՛ւր առնել. ինքեան սեպհականել յանձն իւր առնուլ. յինքն գրաւել. ընտանեցուցանել կամ վերագրելեւ ընծայել անձին իւրում. տիրել.

իւրացուցանէ հոգին զամենայն ինչ զմարմնոյն։ Իւրացուցանէ բանն զորս իւրոյն մարմնոյ էր. զի իւր՝ մարմինն, եւ այլոյ ուրուք էր։ Մի՛ զարմանար, թէ զմարմնոյ տկարութիւնս իւրացուցանել ասեմք նմա մարմնով. (Պրպմ. ՟Ը. եւ ՟Լ՟Թ։)

Զամենայն կիրս մեր իւրացոյց բաց ի մեղաց. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ա։)

Մի՛ պարծեսցի բանսարկուն վանեալ զքո ստացեալս իւրացուցանել. (Նար. ՟Հ՟Ը։)

Յափըշ տակելով իւրացուցանեն զօտարին. (Բրսղ. մրկ.։)

Տիրէ աղուանից, եւ եկեալ ի պարտաւ՝ իւրացուցանէ իսկոյն. (Կաղանկտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—ուցանեմ

Voix Active

Indicatif
Présent
ես իւրացուցանեմ
դու իւրացուցանես
նա իւրացուցանէ
մեք իւրացուցանեմք
դուք իւրացուցանէք
նոքա իւրացուցանեն
Imparfait
ես իւրացուցանեի
դու իւրացուցանեիր
նա իւրացուցանէր
մեք իւրացուցանեաք
դուք իւրացուցանեիք
նոքա իւրացուցանեին
Aoriste
ես իւրացուցի
դու իւրացուցեր
նա իւրացոյց
մեք իւրացուցաք
դուք իւրացուցէք
նոքա իւրացուցին
Subjonctif
Présent
ես իւրացուցանիցեմ
դու իւրացուցանիցես
նա իւրացուցանիցէ
մեք իւրացուցանիցեմք
դուք իւրացուցանիցէք
նոքա իւրացուցանիցեն
Aoriste
ես իւրացուցից
դու իւրացուսցես
նա իւրացուսցէ
մեք իւրացուսցուք
դուք իւրացուսցջիք
նոքա իւրացուսցեն
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ իւրացուցաներ
դուք մի՛ իւրացուցանէք
Impératif
դու իւրացո՛
դուք իւրացուցէ՛ք
Exhortatif (thème du présent)
դու իւրացուցանիջիր
դուք իւրացուցանիջիք
Exhortatif (thème du passé)
դու իւրացուսջի՛ր
դուք իւրացուսջի՛ք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Դիւրացուցանեմ, ուցի

Voir tout