the act of appropriation;
property, substance.
ἵδιον, ἱδιότης, ἱδίωμα proprietas οἱκείωσις suum facere, consortium. Իւրական կամ իւր գոլն. սեպհականութիւն. յատկութիւն. առանձնաւորութիւն. իւրացուցանելն.
Իւրաքանչիւր ոք ի զգայարանացն ըստ նմանութեան իրիք եւ իւրութեան՝ իւրոցն զգալեաց լինի ընդունակ. (Նիւս. բն.։)
Ոչ այնպէս զմարմնոյն նկարագրութիւն, որչափ զիւրութիւն զառ ի նոցանէ ուղղելոց առաքինութեանցն բացայայտէ. (Բրս. ծն.։)
Զիւրութիւն հօր էութեանն անվրէպ նմանութեամբ ունելով որդի։ Որ ինչ ենն աստուծոյ եւ հօր բնութեամբ ըստ էութեանն ասելով իւրութիւնս. (Կիւրղ. գանձ.։)
Բնութեանցն իւրութիւնս խոստանալով. (Գերմ.։)
Բնաւորական էութիւն մարդոյ անփոխարինելի մնաց յիւրութեանն ընդ բանին միաւորութեան. (Շ. թղթ.։)
Որպէս նորա ըստ իւրութեան տնօրինականի զմարդկայինսն, եւ մարմնոյն՝ զնորայսն. (Պրպմ. ՟Լ՟Թ։ տես անդ եւ ՟Ի՟Ե. ՟Լ՟Ե. ՟Խ՟Ա։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | իւրութիւն | իւրութիւնք |
| accusatif | իւրութիւն | իւրութիւնս |
| génitif | իւրութեան | իւրութեանց |
| locatif | իւրութեան | իւրութիւնս |
| datif | իւրութեան | իւրութեանց |
| ablatif | իւրութենէ | իւրութեանց |
| instrumental | իւրութեամբ | իւրութեամբք |