personality;
hypostasis;
person.
ὐπόστασις. hypostasis, subsistentia, persona. Անձն. դէմ. ինքնութիւն.
Մկրտէ՝ զերիս երանական անձնաւորութիւնս գոչելով. (Դիոն. եկեղ. ՟Բ. եւ ՟Է։)
Փոխանակ մի անձնաւորութեանն Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի՝ երկուս անձնաւորութիւնս եւ դէմս անօրինաբար խորհեցան. (Աթ. ՟Բ։)
Հոգիդ Աստուծոյ անեղ էութիւն՝ կատարեալ անձնաւորութեամբ. (Շար.։)
Անձնաւորութիւն Հոգւոյն Սրբոյ. (Լմբ. ստիպ.։)
Երրեակ անձնաւորութիւն՝ համայն անքնին։ Մինն Երիցն անձնաւորութեանց. (Նար. ՟Ժ՟Գ. ՟Լ՟Դ։)
Ոչ եկամուտ յանձնաւորութիւնսն. (Յճխ. ՟Զ։)
Որպէս գոյաւորութիւն. իսկութիւն. իրականութիւն. մարմին. լրութիւն մարմնոյ.
Յօդուածոյքն ի պարզականացն ունին զանձնաւորութիւն. (Եզնիկ.։)
Չեւ է երեւեալ տեսակ առ յապա բարեացն անձնաւորութեամբ։ Զնիւթն եւ զանձնաւորութիւն աստուածային սիրոյն այժմ մեկնէ. (Շ. ՟ա. յհ.։)
Պառակտեն զանձնաւորութիւն Եկեղեցւոյ. (Լմբ. սղ. ՟Հ՟Գ։)
Հաստատեցաւ պսակն անդամոց անձնաւորութեան իւրում. (Եփր. ծն.։)
Եւ իբր առանձնաւորութիւն. յայտնութիւն. սեպհական որպիսութիւն. ἱδιότης, τὸ ἵδιον. proprietas, proprium, sors.
Առիւծուց անձնաւորութիւն հպեցուցանեն ի նա. (Դիոն. երկն. ՟Բ։)
Զիւր զյատուկ անձնաւորութիւնն ցուցցէ զերանելւոյն. (Փիլ. այլաբ.։)
Զիւրաքանչիւր դասս զանազանս ըստ անձնաւորութեան. (Լմբ. սղ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անձնաւորութիւն | անձնաւորութիւնք |
| accusatif | անձնաւորութիւն | անձնաւորութիւնս |
| génitif | անձնաւորութեան | անձնաւորութեանց |
| locatif | անձնաւորութեան | անձնաւորութիւնս |
| datif | անձնաւորութեան | անձնաւորութեանց |
| ablatif | անձնաւորութենէ | անձնաւորութեանց |
| instrumental | անձնաւորութեամբ | անձնաւորութեամբք |