cf. Անսասան.
Իբր Անսասան.
Հաւատարիմ բանն, եւ անսասանելի՛ հոգւոյն օրէնք. (Աթ. ՟Ժ՟Բ։)
Շինեաց զկաթողիկէ սուրբ անսասանելի հաստատութեամբ. (Շ. իմ. եղանակ.։)
Անսասանելի հաստատութիւն, կամ ուղղութիւն։ Հիմամբ անսասանելեաւ։ Անսասանելի շաղկապք սիրոյ. (Նար. ՟Լ՟Բ. ՟Հ՟Ե. Նար. առաք.։)
Անսասանելի եւ հաստատուն յուսոյն մերոյ. (Շար.։)
Իբր Անսասան.
Կա՛ց դու անսասանելի ի քում հաստատութեանդ. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
Հաստատեաց զաշխարհս ի հաւատս անսասանելի. (Շար. (որ լինի եւ մակդիր հաւատոց։))