adj.

ἁόρατος. invisibilis. Անտես. անտեսանելի. կէօրիւնմէզ, մուխթէֆի.

Զերեւելի փառս լքանել, եւ յաներեւոյթ եւ յանտեսիլ փորձ առնել փոխել։ Անտեսիլ եւ աներեւոյթ փողոյ հնչմամբ։ Անտեսիլ հնչումն։ Որ զամենայն աշխարհս վարելով, իբրու զի անտեսիլ է, ուղղել վարէ. (Փիլ.։)

Կերպարանեն զանտեսիլն ի տեսիլ ընդ կալն յաղօթս. (Եւագր. ՟Ի՟Զ։)

Չեւ եւս տեսեալ. նոր.

Ազգակցական արեամբն, եւ բանիւք յառաջ քան զազգս անտեսլեօք ի ծնունդս եկին հասին. (Փիլ. քհ. ՟Ժ՟Բ։)

Անշուք. նուաստակերպ. մերկացեալ ի գեղոյ.

Ոչ գոյր նորա տեսիլ ... զոր վերագոյն անտեսիլ ասաց, աստ խոնարհութիւն անուանէ. (Սկեւռ. ես.։)

Ոչ տեսօղ. զրկեալ ի տեսոյ.

Մի՛ անմասն եւ անտեսիլ կացուցաներ զիս ի հարսնարանէ միածնիդ քո. (Բենիկ.։)

adv.

ՅԱՆՏԵՍԻԼՍ. ἁφανῶς. non apparens. Աներեւութաբար.

Զի մի՛ ինչ ըստ դաւմանց յանտեսիլս աներեւոյթ թաքուցեալ ոք. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)