Անտեսանելի

cf. ԱՆՏԵՍ. ըստ ՟Ա նշ. ἁόρατος. invisibilis եւ այլն.

Որ է պատկեր աներեւոյթին աստուծոյ. եթէ կերպարան է անտեսանելւոյ, ապա եւ ինքն անտեսանելի է։ Աներեւոյթ է թշնամին, եւ անտեսանելի է հոգին՝ որ առնու զվէրսն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 14. 22։)

Եկիր ի տեսութիւն անտեսանելիդ աստուած. (Շար.։)

Անտեսանելին, որ վասն մեր տեսաւ. (Ածազգ. ՟Բ։)

Անտեսանելին տեսանի. (Ածաբ. ծն.։)

Անտեսանելին եւ անմարմինն ցոյց օրինակի է։ Զանտեսանելւոյն եւ զիմանալւոյն ոչ ընկալեալ մտածութիւն։ Միտք անտեսանելիք։ Եթէ անտեսանելի է թագաւորն (աստուած), մի՛ զարմանար. քանզի եւ ոչ որ ի մեզ միտքդ են՝ տեսանելի է. (Փիլ.։)

Ամենայն խորք ի վեր գան, եւ անտեսանելիք ի տես գան. (Նար. երգ.։)

Ցուցանէր զճառագայթս ճանապարհի առաքինութեան անտեսանելի եւ աղջամղջին երեւեալ. (Լաստ. յիշ.։)

Մտաց մերոց անտեսանելի է. (Ճ. ՟Ա.։)

Անարժան տեսութեան. ἁθέατος. quod vel quem inspicere nefas est.

Զքեզ ո՞ ի մէնջ թշնամանեաց եւ ամաչեցոյց, մինչեւ անտեսանելեացն (կամ յանտեսանելիս) եւ ամբարշտաց դիմաց առաջի եդ տեսութիւն ողորմելի. (Առ որս. ՟Ը։)