Ապաւառ, աց

s.

κόπρος, προχώρημα. stercus, exrementum. Աղբ. կղկղանք. քակոր. քաք, թրիք. նէճասէթ, գապա եֆշան.

Քաղրթաւն եւ ապաւառաւ։ Արբեսցի երկիր յապաւառէ քումմէ, եւ այլն. (Ղեւտ. ՟Դ. 11։ Եզեկ. ՟Լ՟Բ. 6։ Տե՛ս եւ Ել. ՟Ի՟Թ. 4։ Մաղ. ՟Բ. 3. եւ այլն։)

Զոր ի միում աւուր որպէս զխռիւ կիզեցին, յեօթն ամիս զապաւառ մարմնոցն ապա կարացին ամփոփել. (Լմբ. զքր.։)

Մանուկ, որ ապաւառ նայէ կամ ձգէ կամ ածէ, ապաշխարեսցէ. (Կանոն.։)

Ապաւառ, աղբ, կամ անմաքուր։ Ապաւառել. լուանալ։ Բացապաւառութիւն, մաքրութիւն։)