envoy, messenger;
apostle;
emissary;
missionary.
ἁπόστολος. missus, legatus, nuntius, apostolus. Այն՝ որ առաքի ի պատմել զհրամանս առաքչին հրեշտակութեամբ իւիք. խրկուած.
Եւ ես եմ առաքեալ առ քեզ խստութեամբ. (՟Գ. Թագ. ՟Ժ՟Դ. 6։)
Եւ ոչ առաքեալ մեծ քան զայն՝ որ առաքեացն զնա. (Յհ. ՟Ժ՟Գ. 16։ Որպէս եւ զքրիստոսէ՝ որ կոչեցաւն հրեշտակ մեծի խորհրդոյ, ասի.)
Նայեցարո՛ւք ընդ առաքեալն եւ ընդ քահանայապետն, եւ այլն. (Եբր. ՟Գ. 1։ Եւ վասն անդէպ պատգամաւորի ասի.)
Առաքեալ խռովարար. (Նար. ՟Ժ՟Զ։) Որպէս եւ Սուտ առաքեալք. եւ այլն։
ԱՌԱՔԵԱԼՔ կոչին սեպհականեալ անուամբ երկոտասան աշակերտք քրիստոսի, եւ լայնաբար եօթանասունքն, եւ աշակերտեալքն նոցա, կամ առ նոքօք երեւելի քարոզք բանին. որպէս եւ Լուսաւորիչն մեր, եւ նմանօղք նորա.
Ընրեաց ի նոցանէ երկոտասանս, զորս եւ առաքեալս անուանեաց։ Զորս եդ աստուած յեկեղեցւոջ, այս են. նախ՝ զառաքեալս։ Նշանք առաքելոյ գործեցան ի ձեզ. եւ այլն։
Նոյն կանոն եւ առաքելովք, կամ առաքելօք. (Ագաթ.։ Շար.։ Խոր. հռիփս.։)
Առաքելաւ յակոբաւ. (Շար.։)
ստէպ ասի պարզապէս՝ վասն Պօղոսի, որպէս եւ վասն միոյ ուրուք յառաքելոց՝ ի կոչելն ի վկայութիւն, եւ այլն։
կոչի երբեմն եւ թուղթ առաքելոց.
Կէս սարկաւագաց. գործ է սոցա Առաքեալ կարդալ. (Լմբ. պտրգ.։)
Սոյնպէս ասի ԱՌԱՔԵԼՈՅ կամ ԱՌԱՔԵԼՈՑ ՄԵԿՆԻՉ կամ ՄԵԿՆՈՒԹԻՒՆ. այսինքն թղթոց նոցա։