hy    |   fr

Առեւանգութիւն, ութեան

s.

cf. Առեւանգ.

s.

ԱՌԵՒԱՆԳՈՒԹԻՒՆ. ἀρπαγή. rapina, raptus. որ եւ ԱՌԵՒԱՆԿ. Հափափումն. յափշտակութիւն աղջկան կամ կնոջ օտարի, կամ մանկան.

Առ որով աղջկանն առեւանգութիւն։ Եկեալ ի կնոջն առեւանգութիւն։ Վասն գանիմիդեայ առեւանգութեանն. (Եւս. քր. ՟Ա. եւ ՟Բ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif առեւանգութիւն առեւանգութիւնք
accusatif առեւանգութիւն առեւանգութիւնս
génitif առեւանգութեան առեւանգութեանց
locatif առեւանգութեան առեւանգութիւնս
datif առեւանգութեան առեւանգութեանց
ablatif առեւանգութենէ առեւանգութեանց
instrumental առեւանգութեամբ առեւանգութեամբք