constellation.
τὸ ζώδιον, σημεῖον constellatio, signum Տուն աստեղաց. խումբ խումբ աստեղաց յիւրաքանչիւր կողմանս երկնից, մանաւանդ ի կամարն կենդանակերպից. համաստեղութիւն.
Որպէս թէ աստեղատունք ինչ իցեն, եւ ըստ դիպելոյ պատճառաւորաց աստեղացն յաստեղատունսն՝ նոյնպիսիք եւ ծնունդքն լինիցին։ Մինչդեռ առիւծն ասեն յաստեղատանն իցէ։ Անցեալ ընդ ամենայն աստեղատունսն. (Եզնիկ.։)
Ասեն երկոտասան աստեղատանցդ բաժանել զերկին, զոր կենդանակերպ կոչեն. (Շիր.։)
Զյեղեղմունս ժամանակաց գործէ (արեգակն), փոփխելով յաստեղատունսն. (Պիտ.։)
Ծանօթ էին մոգքն ամենայն պարուց աստեղատանց. (Զքր. կթ.։)
Զծննդոցն իմն զաստեղատանցն յայտ իմն առնել կամէին։ Ասեն, աստեղքս այս յանկակիցք են պատկերաց եւ աստեղատանց կերպարանաց. (Վեցօր. ՟Զ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աստեղատուն | աստեղատունք |
| accusatif | աստեղատուն | աստեղատունս |
| génitif | աստեղատան | աստեղատանց |
| locatif | աստեղատան | աստեղատունս |
| datif | աստեղատան | աստեղատանց |
| ablatif | աստեղատանէ | աստեղատանց |
| instrumental | աստեղատամբ | աստեղատամբք |