that belongs to the creator;
that creates;
efficient, plastic.
ποιητικός, δημιουργικός creativus;
creator, -trix;
operativus Սեպհական արարչի. աստուածական. աստուածային. աստուածավայելուչ. Աստուծոյ.
Արարչական սէր, կամ մարդասիրութիւն, բարեբանութիւն, փառաւորութիւն, հնազանդութիւն. (Ագաթ.։ Պիտ.։ Մամբր.։ Սհկ. ՟Կ՟Թ։ Նար.։)
Համբարձեալ զձեռն իւր զարարչական՝ օրհնեաց զնոսա. (Զքր. կթ. համբարձ.։)
Արարչականդ քոյին մարմնով։ Միութեամբ արարչականաւ. (Նար.։)
Ունօղ զկարողութիւն արարչագործելոյ կամ առնելոյ զոր ինչ եւ է. արարողական, եւ Արարօղ. արարիչ. գործօղ. կերտօղ. Պատճառ. գտակ.
Զօրութիւնք (Աստուծոյ), մին արարչական, եւ միւսն արքունական։ Որ առ աստուածութեան զօրութիւնք են, արարչականին եւ արքունականին. (Փիլ. ստէպ։)
Որ զարարչականն եղականաց լուսոյն ի քեզ տանելով։ Արարչական բանին հրաման. (եւ այլն։ Շար.։)
Սկիզբն ըսկզբան՝ արարչական . (.. Եւ եղելոցս արարչական։ Շ. խոստ.։)
Իւսաութիւն՝ աթոռոյ արարչական. (Սահմ. ՟Դ։)
Ձեռք առ հնարագիտութիւնսն հպելով՝ արարչականք անանունին. (Յհ. իմ. ատ.։)
Ունի զայն՝ որ երկիւղին է արարչական. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Գ։)
Ապստամբ զօրութիւնք՝ իբրեւ արարչականք չարութեանն, եւ մեզ աւանդիչք. (Ածաբ. ծն. Ուստի)
ԱՐԱՐՉԱԿԱՆ ՊԱՏՃԱՌ. Արարօղ կամ արարողական պատճառ. սկիզբն որ առնէ. որ եւ ասի ԱՐՏԱՔԻՆ ՊԱՏՃԱՌ, որպէս եւ ԱՌԱՋԻՆ ՊԱՏՃԱՌ. որ է Աստուած միայն.
Առաջին արաչական պատճառն՝ ո՛չ յումեքէ եւ նա եղեւ. (ապա թէ ոչ՝ ոչ առաջին է եղելոց արարչական պատճառ. Փիլ. նխ. ՟ա.։)
Իվերուստ արարչականաւ, եւ ի ներքուստ նիւթականաւն. (Սահմ. ՟Է։)
Արարեալ, արտադրեալ.
Ոչ ի յերկրէ յօդեալ մարդկան, այլ նորաստեղծ արարչական. (Շ. խոստ.։)
Թէ լոյս լուսնին է յինքենէ արարչական. (Երզն. ստ երկն։)