Արարչագործութիւն, ութեան

s.

δημιουργία fabricatio, creatio Արարչութիւն. ստեղծումն. ստեղծանելն. եւս եւ ստեղծանիլն.

Աստուածային, կամ Աստուծոյ արարչագործութիւն. (Պիտ.։ Խոսր. Սարգ.։ Սարկ.։)

Աստուած առ ի յիւրութենէ աստուածութեան, եւ արարչագործութեամբ արարածոցս. (Աթ. ՟Դ։)

Արարչակից է. վասն զի հասարակաց երրորդութեան է արարչագործութիւն. (Խոսր. պտրգ.։)

Բարութիւն չարժեաց զնա յարարչագործութիւն երկնաւորացն եւ երկրաւորացս. (Լմբ. սղ.։)

Ըստ կարգի հրեշտակականին զարդք արարչագործութեամբ ածան յառաջ. (Մաքս. ի դիոն.։)

Կամ ի թանձրացեալն, որպէս Արարած.

Հրեշտակականքն արարչագործութիւնք որպէս ճաճանչք ինչ են Աստուծոյ բարերութեան. (Մաքս. ի դիոն.։)

Նմանութեամբ, Վերստի ծնունդ աւազանին.

Գոլն մեզ աստուածայնապէս անճառելի արարչագործութեամբ. (Դիոն. եկեղ. ՟Բ։)

Աստուածային արարչագործութիւն, այսինքն որ ի ձեռն մկրտութեան վերստին ծնունդն, ըստ որում աստուածայինք գոլ սկսանիմք. (Մաքս. անդ։)

Իբր Լոկ արարուած. կազմութիւն.

Պատկերագործն փիդիա զդէմ անձին իւրոյ յօրինեաց (ի վահանին աթենայ) ի ձեռն ումեմն աներեւան արարչագործութեան. (Առիստ. աշխարհ։)