cf. Արձակեմ.
cf. ԱՐՁԱԿԵՄ ըստ ամենայն առման.
Տեսեալ՝ թէ ոչ արձակու, յարուցեալ փախեան գաղտ։ Արձա՛կ զիս (այսինքն թողացո՛), զի մեռանիմ. (Վրք. հց. ձ։)
Ասէր հրեշտակն՝ թէ արձա՛կ զիս. (Կիւրղ. ծն.։)
Տայիր եւ արձակուիր (զաղքատս)։ Զբռնաւորն կոխեաց, եւ ձայն արձակ՝ ասելով, եկա՛յք. (Ոսկ. եբր. ՟Ժ՟Ա. եւ համբ։)
այնուհետեւ համարձակեալ արձակոյր. (Զքր. կթ.։)
Ձգեաց, եւ զկապանս նոցա արձակ. (Ճ. ՟Գ.։)
Արձակ զողորմութիւն. (Լմբ. պտրգ.։)