cf. Արձակերասան.
ԱՐՁԱԿԵՐԱՍԱՆ ԱՐՁԱԿԵՐԱՍԱՆԱԿ. ἁχαλίνωτος effrenis Որոյ արձակ կամ լուծեալ է երասանն (իրօք կամ նմանութեամբ). աներասական. անսանձ.
Ձի արձակերասան. (Նար. ՟Ի՟Բ։)
Արձակերասան զերիվարն ի սիգաքայլ արշաւանս արարեալ՝ էանց գնաց. (Արծր. ՟Ա 15։)
Մի՛ այսուհետեւ արձակերասան զգազանդ թողցուք. (Ոսկ. յհ. ՟Ա 3։)
Արձակերասանակ (կամ արձակերեսանակ) լեզու. (Ոսկ. եփես.։)
Արձակերասանակ շրջին։ Զիւրեանց որդիսս ընդ վայր հարեալ՝ արձակերասանակ շրջել. (Ոսկ. մ. ՟Գ 6։)