cf. Արտասուակից.
ԱՐՏԱՍՈՒԱԿԻՑ կամ ԱՐՏԱՍՈՒԱԿՑՈՐԴ ԼԻՆԵԼ. συγκλαίω collacrimo, cum alio ploro, fleo Կցորդիլ արտասուաց այլոց.
Յորժամ տեսցես յաղագս ապաշաւանաց զեղբայրն սգացեալ արտասուակից լեր նմա. (Բրս. յուդիտ.։)
ազգակիցքն ելանէին գաղտուկ արտասուակցորդ (կամ արտասուաց կցորդ) լինել. (՟Գ. Մակ. ՟Դ. 10։)