Արտաքս տալն զաւելորդս. բացանցութիւն.
Արտահոսութիւնք, արտատրութիւնք. (Տօնակ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | արտատրութիւն | արտատրութիւնք |
| accusatif | արտատրութիւն | արտատրութիւնս |
| génitif | արտատրութեան | արտատրութեանց |
| locatif | արտատրութեան | արտատրութիւնս |
| datif | արտատրութեան | արտատրութեանց |
| ablatif | արտատրութենէ | արտատրութեանց |
| instrumental | արտատրութեամբ | արտատրութեամբք |