hy    |   fr

Աւելաձայնութիւն

s.

Աիելի անուն. այսինքն մականուն.

Սահակ վարդապետ հայոց, որ ըստ աւելաձայնութեանն ապիկուրէշն կոչիւր։ Վարդ՝ որ ըստ աւելաձայնութեան սիկլառոս կոչիւր. (Ասող. ՟Գ. 2. եւ 14։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աւելաձայնութիւն աւելաձայնութիւնք
accusatif աւելաձայնութիւն աւելաձայնութիւնս
génitif աւելաձայնութեան աւելաձայնութեանց
locatif աւելաձայնութեան աւելաձայնութիւնս
datif աւելաձայնութեան աւելաձայնութեանց
ablatif աւելաձայնութենէ աւելաձայնութեանց
instrumental աւելաձայնութեամբ աւելաձայնութեամբք