great multitude of people;
tumult, great noise with confusion and disorder.
Յաճախութիւն ամբոխի, եւ ամբոխիչ իրաց. Նա ինքն ամբոխի առ ինքն բազմամբոխութեամբն եւ ախտիւք, եւ այլոց զնոյն զայն գործէ. (Առ որս. ՟Ժ՟Գ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բազմամբոխութիւն | բազմամբոխութիւնք |
| accusatif | բազմամբոխութիւն | բազմամբոխութիւնս |
| génitif | բազմամբոխութեան | բազմամբոխութեանց |
| locatif | բազմամբոխութեան | բազմամբոխութիւնս |
| datif | բազմամբոխութեան | բազմամբոխութեանց |
| ablatif | բազմամբոխութենէ | բազմամբոխութեանց |
| instrumental | բազմամբոխութեամբ | բազմամբոխութեամբք |