s.

state of an inhabited town;
great population.

s.

πολυανθρωπησία hominum multiplicatio, propagatio Բազմաւորութիւն մարդկան. որպէս բազմանալն եւ աճումն սերնդեամբ.

Առաջինքն ի դիցն՝ սկիզբն աշխարհի եւ բազմամարդութեան. (Խոր. ՟Ա. 8։)

Առ ի բազմամարդութիւն կարի յոյժ աճեցին. (Փիլ. լին.։)

Բազմամարդութիւն ազգիս դիպեցաւ. (Պիտ.։)

Փառք քաղաքի՝ ժողովուրդն. տէր՝ որ ետ, զբազմամարդութիւն խնդրէ. (Մխ. երեմ.։)

ԲԱԶՄԱՄԱՐԴՈՒԹԻՒՆ. որպէս Բազմութիւն, կամ ամբոխ մարդկան. πολυανθρωπία multitudo hominum

Ճշգրտեսցէ ոք յազգին բազմամարդութիւն։ Հայր ո՛չ միոյ, այլ՝ բազմութեան. եւ բազմութեան՝ ոչ ըստ մասանց, այլ՝ բազմամարդութեանն ազանց. (Փիլ. քհ. եւ Փիլ. լին.։)

Փթթեալ էր եւ ծաղկեալ բազմամարդութեամբ ժողովն հրէից. (Լծ. կոչ.։)

Որ ի ժողովի՝ բազմամարդութեամբ զուրախականսն ոչ փափագէ գտանել. (Յհ. իմ. ատ.։)

Յայնքան բազմամարդութեանն միջի՝ այնքան սակաւ արդարք գտան. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ը։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif բազմամարդութիւն բազմամարդութիւնք
accusatif բազմամարդութիւն բազմամարդութիւնս
génitif բազմամարդութեան բազմամարդութեանց
locatif բազմամարդութեան բազմամարդութիւնս
datif բազմամարդութեան բազմամարդութեանց
ablatif բազմամարդութենէ բազմամարդութեանց
instrumental բազմամարդութեամբ բազմամարդութեամբք