hy    |   fr

Բարձրակայ

adj.

high, great, supreme, sublime, excellent.

adj.

Որ կայ ի բարձրութեան, կամ ի բարձր կայս. բարձրաբերձ.

Ի բանական եւ ի հոգեւոր բնութիւնս զատեալ որոշեցան բարձրակայ վայրիւք. (Մամբր.։)