hy    |   fr

Բարձրագոչ

cf. Բարձրաբարբառ.

adj.

Որ ինչ լինի բարձր գոչմամբ, մեծաձայն.

Եւ բարձրագոչ ձայնիւ գոչէր տէրն ի խաչին. (Շ. տղ.։)

Յետ բարձրագոչ աղաղակի փաղաքշողացն զկնի մեծատանցն՝ գայ հրաւիրակ մահուն. (Լմբ. սղ.։)