ԳԵՐԱԳՈՒՆԱԿՈՒԹԻՒՆ ԳԵՐԱԳՈՒՆՈՒԹԻՒՆ. ὐπεροχή excellentia, praestantia եւ այլն. Գերագոյն գոլն. գերակայութիւն. գերագոյութիւն. գերազանցութիւն.
Աստուածայնոյն բնութեան գերագունակութիւն։ Գերագունակութիւն Քրիստոսի քան զհրեշտակաց։ Ոչ որդի է միածին վասն գերագունակութեան առ որ արարեալս, այլ վասն առ ի հօրէ ծննդեանն. (Կիւրղ. գանձ.։)
Ըստ գերագունութեանն ի հրեշտակս հանճարոյ. (Դիոն.։)
Հրեշտակք ըստ բանի բնութեան եւ առ աստուած բարեպաշտութեան ունին զգերագունութիւնն (քան զմեզ, եւ քան զմիմեանս)։ Որդին զաստուածայնոյ եւ հայրական էութեան ունի յինքեան զիւրսն գերագունութիւնս. (Կիւրղ. գանձ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | գերագունակութիւն | գերագունակութիւնք |
| accusatif | գերագունակութիւն | գերագունակութիւնս |
| génitif | գերագունակութեան | գերագունակութեանց |
| locatif | գերագունակութեան | գերագունակութիւնս |
| datif | գերագունակութեան | գերագունակութեանց |
| ablatif | գերագունակութենէ | գերագունակութեանց |
| instrumental | գերագունակութեամբ | գերագունակութեամբք |