s.

elevation, sublimity;
preference;
excellence, advantage.

s.

ὐπέρθεσις transpositio, abundantia, excellentia Վերադրութիւն. յաւելուած, առաւելութիւն, յարդարութիւն. եւ Գերազանցութիւն. (Փիլ. իմաստն.։ Անյաղթ վերլծ. արիստ.։)

Ոչ բաւականացաւ դնելովն՝ յամենայն ժամ, այլ գերադրութիւն առնէ ասացելոցն՝ յաւիտեան. (Լմբ. սղ.։)

Կամ ի հաւասարութիւն, եւ կամ ի գերադրութիւն ձգտիլ յօժարէր. (Սկեւռ. լմբ.։)

Գերադրականքն ունին զերկուս գերադրութիւնս, որպէս քերականն զքերականութիւն, եւ արդարն զարդարութիւն. (Դամասկ. ըստ բագր.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif գերադրութիւն գերադրութիւնք
accusatif գերադրութիւն գերադրութիւնս
génitif գերադրութեան գերադրութեանց
locatif գերադրութեան գերադրութիւնս
datif գերադրութեան գերադրութեանց
ablatif գերադրութենէ գերադրութեանց
instrumental գերադրութեամբ գերադրութեամբք