sublimity, preeminence, excellence.
ὐπεροχή prastantia, eminentia, excellentia, summitas Գերազանցութիւն. մեծութիւն. վսեմութիւն. առաւելութիւն. ծայրութիւն.
Ոչինչ է յիմացականացն՝ ամենայն իմացականացն ըստ գերունակութեան պատճառ։ Այս է գերունակութիւն ըստ արձակ եւ գերակարգեալ անպարունակ մեծութեան։ Ըստ ամենայն գերագոյ գերունականութեան. (Դիոն.։)
Գերունակութեան է ասէ տուողին քան զառողին. (Աթ. ՟Ա։)
Զիա՞րդ ոչ յաղթեսցէ Քրիստոս (Մկրտչին) անհամեմատիւք գերունակութեամբք։ Յանուանց եւ ի կատարմանցն գերունակութենէ առնէ զհամեմատութիւն. (Կիւրղ. գանձ.։)
Որպէս իմացականի գերունակութեան ցուցումն հաւաստի երեւեցուցեալ. (Մեկն. ղեւտ.։)
Ըստ մի իշխանութեան զօրացեալ, եւ կամ ըստ փարթամութեան գերունակութեան տարբերեալ. (Պղատ. օրին. ՟Դ։)
Ըստ սրովբէականն գերունակութեան. (Մագ. խչ.։)
Ամբարձեալ գովեալ գերունակութեամբ ի ստորեւ վերինն վարագուրի. (Նար. խչ.։)
Մարդիկ ի նուազութենէ ի գերունակութիւն ելանելով՝ կատարեալ ասին. (Երզն. մտթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | գերունակութիւն | գերունակութիւնք |
| accusatif | գերունակութիւն | գերունակութիւնս |
| génitif | գերունակութեան | գերունակութեանց |
| locatif | գերունակութեան | գերունակութիւնս |
| datif | գերունակութեան | գերունակութեանց |
| ablatif | գերունակութենէ | գերունակութեանց |
| instrumental | գերունակութեամբ | գերունակութեամբք |