Մեծութիւն, ութեան

s.

μέγεθιος magnitudo μεγαλείον, -εῖα magnificum, -ca αὑθεντία auctoritas. Մեծն գոլ յո՛ր եւ է կարգի. առաւելութիւն. բարձրութիւն. ճոխութիւն. փառաւորութիւն. իշխանութիւն. եւ այլն։ մենծութիւն.

Բարձրացաւ մեծութեամբ ի մէջ դատաստանաց։ Ոչ խորշի ի մեծութենէ, զի զփոքր եւ զմեծ ինքն արար։ Մեծութեամբ բազկի քո։ Ըստ սրտի քում արարեր զամենայն զմեծութւնդ քո տէր։ Պատմեսջի՛ր զայդչափ մեծութիւն զօրութեանցն աստուծոյ։ Մեզէն եղեալ ականատեսք նորա մեծութեանն.եւ այլն։

Ի մարմինս բարձրաւանդակք, եւ խորագոյնք ինչ, մեծութիւնք եւ փոքրութիւնք. (Ածաբ. աղք.։)

Թէպէտ եւ յաճախ դիմէր ի հայր, սակայն ի մէջ դնէր եւ զիւպ մեծութիւնն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 38։)

ՄԵԾՈՒԹԻՒՆ. πλοῦτος divitiae ὔπαρξις, ὅλβος substantia, opes. որպէս Մեծատնութիւն. փարթամութիւն. եւ Ինչք. գոյք. հարստութիւն.

Ամենայն մեծութիւն եւ ճառք՝ մե՛ր եղիցի։ Յուսացաւ սա ի բազում մեծութիւն իւր։ Ի մեծութենէ վատք կարօտեալ լինին։ Լա՛ւ է անուն բարի քան զմեծութիւն բազում։ Մեծութիւն խռկեալ անիրաւութեամբ՝ պակասեսցէ, եւ այլն։ Քրիստոնեայն յաղքատութեանն առաւել պայծառանայ քան ի մեծութեան։ Տեսանե՞ս, զի յաղքատութեան քան ի մեծութեան դիւրին է զառաքինութիւնն կատարել. (Ոսկ. եբր.։)

Նոցա մեծութիւնքն աճէին, եւ սորա ախքատութիւնս յոլովէր։ Զընդունայն մեծութենէս բազմա՛ց է փոյթ. (Իսիւք.։)

Արդարակորով մեծութեամբն ոչ զրկի ի մշտնջենաւոր մեծութենէն. (Յճխ. ՟Է։)

Մեծ է սէրն աստուծոյ քան զամենայն մեծութիւնս երկրաւորս , այսինքն զինչս եւ զփառս. (Եղիշ. ՟Ե։)

ՄԵԾՈՒԹԻՒՆ. որպէս Մեծամտութիւն. ամբարհաւաճութիւն.

Սկիզբն մեծութեան այս է, որ զաստուած ոչ ոք քննէ. այսինքն խնդրէ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 15։ (որ ի Սիրաքշ ՟Ժ. 14. Սկիզբն ամբարտաւանութեան եւ այլն։))