dignity, merit.
ἁξιότης, ἁξία dignitas, dignatio Արժանաւորն գոլ. արժանի գտանիլն. իրաւացի արժանիք, եւ արդիւնք վաստակոց. որպէս եւ Լաւութիւն իրաց.
Արդարութիւն է առաքինութիւն անձին՝ բաշխական ըստ արժանաւորութեան. (Արիստ. աշխ.։)
Վայելեն անդ ի բարիս ըստ արժանաւորութեան։ Ըստ իւրաքանչիւր արժանաւորութեան հատուջիք. (Յճխ. ՟Է. ՟Ծ՟Գ։ Փարպ.։)
Պատրաստագոյնք արժանաւորութեամբ. (Ագաթ.։)
Տալ ըստ նորա արժանաւորութեանն զափառաւութիւն. (Վեցօր. ՟Զ։)
Ամենայնիւ վերջացելագոլով յարժանաւորութենէնն. (Սարգ. յկ. յռջբ։)
Ի վեր քան զբան եւ զարժանաւորութիւն պատմութեան (որ իցէ լաւ եւ արժանաւոր իրացն). (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Դ։)
ὀσιότης sanctitas, sanctimonia, pietas Գործելն զարժանն. լաւութիւն. բարեպաշտութիւն. սրբութիւն. երկիւղածութիւն. անարատ քաղաքավարութիւն. (որոյ հակառակն ասի՝ Գործելզանարժանս).
Բարեպաշտութիւն եւ արժանաւորութիւն։ Արժանաւորութիւն եւ սրբութիւն։ Արժանաւորութիւն առ Աստուած, եւ արդարութիւն առ մարդիկ. (Փիլ. ՟ժ. բան.։ եւ իմաստն։)
Բարուցն արժանաւորութիւն ի մարդկանէ կորեաւ յողդողդմամբ խորհրդոց. (Փիլ. նխ. ՟Ա։)
ἁξίωμα dignitas, auctoritas Աշտիճան պատուոյ. պատիւ եւ բարձ. վայելչութիւն. ճոխութիւն. իշխանութիւն. ռմկ. հեղինակութիւն. մեծութիւն. շքեղութիւն. եւ Սեպհական յարգ իրաց.
Ասաց զգաւառն եւ զազգ, զտեսակ արժանաւորութեան՝ յորում էրն. (Ճ. ՟Ա.։)
Մեծարեալ ըստ արժանաւորութեան վկայ անուան. (Ագաթ.։)
Ոչ ըստ արքունի արժանաւորութեանն առնուին, այլ հինաբար. (եղիշ. ՟Բ։)
Որոշելով եւ բաժանելով զարժանաւորութիւն անդր երանութեանցն. (Յհ. իմ. եկեղ.։)
Շնորհօք ի մկրտութեանն ընկալաք զպատկերին արժանաւորութիւն. (Կամրջ.։)
Զորոց զգովեստն արժանաւորութեան յայլում բանի պաշտեցի. (Նար. ՟Ժ՟Բ։)
Արժանաւորութիւն հակասութեան էր զճշմարիտն եւ զսուտ որոշել. (Անյաղթ պերիարմ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | արժանաւորութիւն | արժանաւորութիւնք |
| accusatif | արժանաւորութիւն | արժանաւորութիւնս |
| génitif | արժանաւորութեան | արժանաւորութեանց |
| locatif | արժանաւորութեան | արժանաւորութիւնս |
| datif | արժանաւորութեան | արժանաւորութեանց |
| ablatif | արժանաւորութենէ | արժանաւորութեանց |
| instrumental | արժանաւորութեամբ | արժանաւորութեամբք |