Արժանապէս

adv.

ἁξίως, ἑπαξίως, προσηκόντως, ἡκότως digne, rite, convenienter, merito Որպէս եւ արժանն է. ըստ արժանեաց. ըստ արժանի. օրինօք. պատուով. ըստ պատշաճի. վայելչապէս. իրաւամբք.

Արժանապէս (կամ արժանաւորապէս ասել. կամ թարգմանեալ, կամ միաբանել, կամ շնորհել, կամ շրջել ընդ հրեշտակս. (Դիոն.։ Աթ.։ Փիլ.։ Կոչ.։)

Արժանապէս առաքել, կամ հանել, մատնել, բարեհամբաւել։ վերաքարողել, գանձել. (Խոր. ՟Գ. 57։ Նար.։)

Զքեզ մեծացուցանեմք արժանապէս երգով. (Շար. որ լինի եւ ածակ։)

Հանդերձ խնդրելով.

Գնալ ձեզ արժանապէս Աստուծոյ. (թես. ՟Բ 12։)

Արժանապէս շնորհացն գնալ. (Կոչ. ՟Ժ՟Զ։)