vn.

to be worthy, to deserve, to make one's self worthy.

չ.

ἁξιόομαι, καταξιόομαι dignus fio, efficior, mereor Արժանի լինել.

Զխորհուրդս աստուածութեան նախնիքն արժանացան գիտել։ Զոր եւ գտանէ արժանացեալ. (Ագաթ.։)

Առ սուրբ երկնային խորհուրդն արժանացեալք. (Անյաղթ բարձր.։)

Արժանացաւ անուանիլ ի ձէնջ որդի ձեր. (Յհ. կթ.։)

Որդի Աստուծոյ արժանանայ լինել. (Նար. երգ.։)

Ի ձեռն (Սուրբ) հաղորդութեան լինել Աստուած ի մարդկանէ արժանանայ մարդ. (Մաքս. եկեղ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—անամ, ացայ

Voix Médio-Passive

Indicatif
Présent
ես արժանանամ
դու արժանանաս
նա արժանանայ
մեք արժանանամք
դուք արժանանայք
նոքա արժանանան
Imparfait
ես արժանանայի
դու արժանանայիր
նա արժանանայր
մեք արժանանայաք
դուք արժանանայիք
նոքա արժանանային
Aoriste
ես արժանացայ
դու արժանացար
նա արժանացաւ
մեք արժանացաք
դուք արժանացայք
նոքա արժանացան
Subjonctif
Présent
ես արժանանայցեմ
դու արժանանայցես
նա արժանանայցէ
մեք արժանանայցեմք
դուք արժանանայցէք
նոքա արժանանայցեն
Aoriste
ես արժանացայց
դու արժանասցիս
նա արժանասցի
մեք արժանասցուք
դուք արժանասջիք
նոքա արժանասցին
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ արժանանար
դուք մի՛ արժանանայք
Impératif
դու արժանացի՛ր
դուք արժանացարո՛ւք
Exhortatif (thème du passé)
դու արժանասջի՛ր
դուք արժանասջի՛ք