adj.

that has two times or measures.

adj.

Ունօղ զերկու ժամանակս հնչման ձայնի՝ որպէս երկար եւ սուղ.

Երկամանակք երեք, ա՛, ե՛, ի՛. (յն. α, ι, ο ). եւ երկամանակք ասին, վասն զի երբեմն ձգտին, եւ երբեմն ամփոփին ... Զմին յերկամանակաց ըստ երկարման առեալ. որպիսի, սի՛րով. (Թր. քեր.։)

Միոյ երկամանակաւ, եւ միոյ սղիւ. (Մագ. ոտ. խչ.։)