long, extended;
far;
փոքր մի —, rather long.
μακρός longus, prolixus Տարածեալ յոյժ ընդ մի գիծ քանակի, ժամանակի, եւ տեղւոյ. որպէս առաւելեալ քան զլայնութիւն, հեռաձիգ. երկան.
Ձգեն զմեղս իւրեանց իբրեւ երկայն պարանաւ. (Ես. ՟Ե. 18։)
Երկայն է չափ երկրի, լայն է ծով. (Յոբ. ՟Ժ՟Ա. 9։)
Որ հիւանդն եւ տկարն է, եւ ի կարճ բանից անտի իբրեւ յերկայն բանից ձանձրոյթ եղեալ տեսանի. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 1։)
Ի սակաւուն ելից ժամանակս երկայնս. (Իմ. ՟Դ. 13։)
Մի՛ անտես առնել զերկայն ժամանակաց աշխատութիւնս իմ. (Սարգ. յիշատ.։)
Ճանապարհ երկայն հանդերձեալ ես վճարել։ Ըստ հիպոկրատեայ, կեանք՝ սուղ, եւ արուեստ՝ երկայն։ Երկայն երկայն եւ յաճախապէս վազիւք տագնապել փութան. (Փիլ.։)
ԵՐԿԱՅՆ. իբր Երկար ըստ ամանակի առոգանութեան.
Այբն ո՛չ է բուն ի յերկայնիցն, եւ ի բուն նուազացն, այլ յայնցանէ՝ յորս երկոքին այսոքիկ կան. (Փիլ. լին. ՟Գ. 43։)
Ձայնաւորացն երկայնք են երկու, է՛, ո՛վ». իմա՛ որպէս յն. որ են կրկնակ տառք իբր. (Թր. քեր.։)
ԵՐԿԱՅՆ ԱՒՈՒՐՔ. յն. երկայնութիւն աւուրց, կամ կենաց.
Երկայն աւուրբք լցուցից։ Ընդ երկայն աւուրս. (Սղ. ՟Ի. 5։ ՟Ի՟Բ. 6։ ՟Զ. 15։ ՟Ղ՟Բ. 7։ Առակ. ՟Գ. 16։)
Որ երկայն աւուրցն (յն. բազմաժամանակեայ) առին զապաշխարութիւն, եւ անապաշաւ սիրտ կալան. (Կոչ. ՟Ը։)