hy    |   fr

Զեմեղեմ

vn.

to have pity or compassion;
to free from danger.

ԶԵՄԵՂԵԼ. Թուի Զմեղել. որպէս ռմկ. մեղքընալ. այսինքն Խնայել. ի գութ շարժիլ, կարեկից լինել.

Եթէ առ տկարութեան չզեմեղիցէ, ապա ոչ այժմ թագաւորել է նմա. (Եզնիկ.։)